Meer of ander toezicht op geheime diensten

Geheime diensten slagen erin het strengere nationale toezicht deels te omzeilen

Er is meer toezicht gekomen op geheime diensten om te voorkomen dat de privacy van burgers door gebruik van meer bevoegdheden te veel zal worden geschaad, schrijft journalist Kees Versteegh op 7 augustus 2019 in NRC.nl. Die diensten maken door internationale samenwerking het toezicht echter diffuus. 

Dat toezicht wordt ook al bemoeilijkt door interdepartementale samenwerking in ‘taskforces’ in Nederland zelf. En zodra berichtgeving van de AIVD zodanig wordt gemoduleerd dat zij menselijk gedrag rond het islamitische Haga Lyceum in Amsterdam willens en wetens en direct beïnvloedt, verdient dat eveneens een bijzonder kritische houding van de toezichthouders.

AIVD verandert maar....

AIVD’ers in Zoetermeer vinden ‘hun dienst’ in korte tijd onherkenbaar veranderd. Er is zoveel personeel bijgekomen dat zij hun eigen collega’s niet meer (her-)kennen. Voortschrijdende algoritmetechnieken worden als iteratieve wonderen omarmd en hekelen het menselijke verstand van analisten. De AIVD is vooral in digitale zin veranderd. 

Directeur Alex Younger van de Secret Intelligence Serivce MI6 verwacht niet dat de oude tradecraft Humint – het runnen van menselijke bronnen - ooit zal verdwijnen. “Wij zullen altijd beweegredenen, intenties en aspiraties van mensen in andere landen moeten begrijpen. Zelfs in deze tijd van artificiële intelligentie heb je menselijke intelligentie nodig”. De Britten blijven dus ‘spionnen’ naar andere landen sturen.

....blijft vooral een veiligheidsdienst

In snerpend contrast hiermee staat dat pas in 2002 de AIVD in het buitenland voorzichtig leerde opereren en medewerkers en agenten op pad stuurde. Nederland is geen land van spionnen; het kent daarin - behalve in de oorlogsjaren 1940-1945 - nauwelijks geschiedenis. Niet offensief, niet slim en niet uitgekookt genoeg. Nederland mist Amerikaanse gedrevenheid, Franse accuratesse, Duitse grondigheid en Brits acteertalent om het Nederlandse inlichtingenwerk naar een geraffineerd manipulatief plan te tillen. De AIVD blijft vooral een veiligheidsdienst. 

Belangrijk is daarbij dat de noodzaak van een Nederlandse inlichtingendienst door afwezigheid van doorwrocht buitenlandse beleid gering is. Om die reden wordt ook meer geloof en waarde gehecht aan berichten van buitenlandse diensten, hoewel die bronnen daarvan onbekend zijn, dan aan rapportages van de eigen gekende menselijke bronnen.

Directeur Younger van MI6 vindt het onvoldoende dat een Britse inlichtingendienst weet wat de tegenstander doet. Nee, je moet in staat zijn gedragingen te veranderen, want het Verenigd Koninkrijk heeft vele buitenlandse belangen.
Gemaskeerd, om de gebruikte modus operandi niet aan de grote klok te hangen omdat ‘spionage’ nu eenmaal onlosmakelijk is verbonden met het niet openbaren van strategieën die de geschiedenis beïnvloedden.

PR-offensief

Nederlandse veiligheidsdiensten echter manoeuvreren openlijk met ambtsberichten om de geschiedenis bij te sturen omdat de nationale veiligheid in gevaar zou zijn. De media worden naar hartenlust ingeschakeld in dit pr-offensief. Slechts het tijdig waarschuwen en het verstrekken van gegevens is echter de wettelijke taak.

Je moet oppassen met subtiele maar bewuste gedragsbeïnvloeding om de werkelijkheid te veranderen. Deze handeling doet denken aan het rechtvaardigden van de inval in Irak in 2003 door geveinsde aanwezigheid (door buitenlandse diensten) van massavernietigingswapens waardoor de (inter-)nationale veiligheid van de V.S. en diens westerse bondgenoten in gevaar zou zijn. 

Kunnen we nog langer vertrouwen op betrouwbare, objectieve mededelingen van de Nederlandse veiligheidsdiensten?

Meer of ander toezicht op geheime diensten

Zodra berichtgeving van de AIVD zodanig wordt gemoduleerd dat zij willens en wetens menselijk gedrag direct beïnvloedt, verdient dat een bijzonder kritische houding van alle burgers, van politici, van de media en van alle toezichthouders. 

Ja, dan is de AIVD onherkenbaar veranderd. Al met al redenen te over om het toezicht niet alleen internationaal maar ook nationaal - bij andere ministeries - drastisch uit te breiden. 

Dit artikel verscheen  in bewerkte versie in NRC van 13 augustus 2019

INLICHTINGENSOAP over IS-reizigers

Wie controleert wie bij AIVD, NCTV, CTIVD en Justitie?

Waren degenen die naar IS-gebied afreisden wellicht onwetend over de oorlog die IS voerde? Ja hoor, vond de inlichtingendienst AIVD aanvankelijk. Onmogelijk, vindt onze dienst terrorismebestrijding. 

De Commissie van Toezicht op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (CTIVD) vindt dat de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding een rapport van de AIVD over Nederlandse Jihadstrijders veranderde . Dat levert problemen op in de rechtszaal met beoordeling van teruggekeerde personen die voor IS actief waren. 

De toezichthouder op de geheime diensten (CTIVD) waarschuwde woensdag 11 juli 2018 in de rechtszaal voor het gebruik van een AIVD-rapport over jihadisten. Het is volgens de toezichthouder op een aantal punten ‘onzorgvuldig’.

Het gaat over vermeende fouten in de openbare AIVD-publicatie Leven Bij ISIS, De Mythe Ontrafeld. Het rapport van begin 2016 geeft informatie over personen die sinds 2014 vanuit Nederland naar IS-gebied zijn gereisd.

Politieke sturing

De CTIVD zegt in een ‘Nieuwsbericht’ van 11 juli 2018 met de titel ‘Brieven over tekortkomingen openbare AIVD-publicatie’ (gericht aan de Raad voor de rechtspraak, de Nederlandse Orde van Advocaten en de Vereniging Asieladvocaten en -Juristen Nederland) dat het rapport is aangescherpt op verzoek van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding (NCTV). De zinsnede dat uitreizigers ‘zich niet kunnen beroepen op onwetendheid over de situatie ter plaatse’ heeft de AIVD niet vrijwillig opgenomen.

Volgens de toezichthouder op de AIVD werd pas na aandringen van de NCTV de conclusie opgenomen dat mensen die naar IS afreizen ‘willens en wetens’ de keuze maken om zich bij een terroristische groepering aan te sluiten.

Nieuwe baas AIVD

Volgens de website van de AIVD is het rapport wel geheel accuraat. De AIVD gaat niet in op de 'beschuldiging' dat de Nationaal Coördinator – nu nog geleid door Dick Schoof  en binnenkort de nieuwe baas van de AIVD – heeft zitten wriemelen in dit AIVD-rapport.

Kennelijk wordt wel vaker voorkomende politieke sturing door Justitie - nu dan op een AIVD-rapport –binnen de intelligence community in Nederland niet met ergernis ontvangen.

CTIVD weinig benul van inlichtingen

Wel lijkt er verontwaardiging over de publicatie van de CTIVD. 

Daarop duidt de zinsnede op de AIVD-website ‘De CTIVD is kritisch op de woorden cruciaal en kerntaak, maar onderschrijft na kennisgenomen te hebben van de brondocumenten dat deze activiteiten vaak plaatsvonden’. 

Prof. Paul Abels, bijzonder hoogleraar Inlichtingenstudies van de Universiteit Leiden, die zelf werkte bij AIVD en NCTV, waarschuwde bij zijn aantreden dat de samenstelling van de CTIVD veel te eenzijdig was met alleen

strafrechtjuristen en geen deskundigen met een inlichtingenachtergrond. Hij stelde dat een inlichtingenanalyse iets geheel anders is dan het leveren van strafrechtelijk bewijs. 

Volgens een bron in de inlichtingenwereld die anoniem wenst te blijven snapt de toezichthouder niet dat de NCTV een eigen analyse-afdeling heeft ,die als sparringpartner fungeert en voortdurend discussieert met analisten van de verschillende diensten. Het is, nog steeds volgens deze bron, dan ook onzin te veronderstellen dat de NCTV de AIVD zou hebben gedicteerd wat de geheime dienst moest opschrijven. Wel hebben de analisten van de NCTV commentaar mogen leveren op het concept van het rapport. Er is geen sprake van onenigheid tussen de AIVD en de NCTV. In inlichtingenkringen klinkt er wel verwijt door aan het adres van de CTIVD die in deze kwestie ‘politiek bedrijft door weken na de publicatie van het rapport de uitkomsten nog eens in een brief aan advocaten en OM te sturen.

Geloofwaardigheid in het geding?

Toch moeten AIVD-analisten zich volgens mij op zijn minst ongemakkelijk voelen. Zijn de onafhankelijkheid van de ‘geheime dienst’ en de geloofwaardigheid van zijn rapporten door de invloed van de NCTV van het ministerie van Justitie en Veiligheid in het geding? Ook in het buitenland?

Het beïnvloeden van rapporten en onderzoeken is justitieambtenaren niet vreemd. Het debacle van het WODC-onderzoek naar bijvoorbeeld de wietpas ligt nog vers in het geheugen, maar dat vond tenminste nog plaats binnen het ministerie van J&V zelf. Nu strekt dat ministerie zijn tentakels uit naar het ministerie van Binnenlandse Zaken waaronder de AIVD valt. Je kunt je ook nog afvragen wat in deze de rol is geweest - of juist niet is geweest - van de ‘toezichthouder’ op de NCTV: de inspectiedienst J&V. zie ook dit rapport over Jihadbestrijding.

Wees onafhankelijk en heb lef

En dat precies na een interview met Rob Bertholee in het boek 'Haagsche Bazen' van Berenschot over leiderschap. Hierin zegt de vertrekkende AIVD-baas, als uitsmijter: ‘Laat je niet intimideren door de positie van je ambtelijke of politieke baas. En dan bedoel ik niet intimidatie van persoon tot persoon, maar door de functie. Dat zie ik té vaak gebeuren.

En dan denk ik: jij bent hier als DG verantwoordelijk voor. Dit is jouw vakgebied. Zeg dan wat je ervan vindt. Wees onafhankelijk en heb lef.’

Het is maar goed dat veel Kamerleden met reces zijn….

Nederlandse politici zwichten voor terrorisme

Nederlandse politici zwichten voor terrorisme

"Aanpak van terrorisme is niet het sluiten van grenzen of het controleren van bus- of treinkaartjes"

Slechts één misdadiger rijdt een paar uur in een trein anoniem door Nederland en ontregelt na zijn dood ongewild het openbaar vervoer in Europa. Tenminste wanneer Nederlandse politici zwichten voor terrorisme.

Volgens Volkskrant-journalist Raoul du Pré (5 januari 2017) neemt het maatschappelijk draagvlak voor vrij verkeer van mensen af. Dat zou gebeuren onder druk van populistische politieke groeperingen in Frankrijk, Duitsland en Nederland.

Volksvertegenwoordigers verliezen strijd tegen terrorisme

Het theater van de angst is in zijn gehele omvang tot ontplooiing gekomen en belemmert binnenkort niet alleen het reizen door Europa, maar bedreigt ook het vrije denken. De terrorist heeft niet gewonnen, maar wij hebben verloren; murw geslagen, zonder enig spoor van veerkracht noch verzet. Met verkiezingen in aantocht zijn politici ten einde raad, knock-out en niet in staat burgers een goed voorbeeld te geven of hen op sleeptouw te nemen naar een positieve grondhouding. Volksvertegenwoordigers geven in jaren opgebouwde vrijheden, waarden en normen op, in hun verloren strijd tegen terrorismedreigingen. Terrorisme loont.

  

Terroristen proberen hun politieke doeleinden te verwezenlijken door het zaaien van angst. Wanneer politici die angst voeden met de bedoeling de bevolking te mobiliseren, speelt dat terroristen in de kaart. Een doeltreffende aanpak van terrorisme is dus niet het sluiten van grenzen of het controleren van bus- of treinkaartjes. Je vergroot slechts de angst. Je sluit je op in een gebarricadeerd land, waardoor niet alleen jouw blik op de wereld maar ook op de werkelijkheid vertroebelt.

  

Alleen die ‘terreurbanken’ zijn er niet

Een ‘Passenger Name Record-wet’ zou de oplossing moeten brengen, zegt Du Pré. Alle internationale vervoermaatschappijen worden verplicht passagiersgegevens te noteren. Met veel belastinggeld moet er een speciale dienst komen die deze gegevens naast de internationale terreurdatabanken legt. Alleen die 'terreurbanken' zijn er niet. De hoeveelheid data die dit nieuwe registratiesysteem zou opleveren kan bovendien niet worden verwerkt. Reizen van verdachte personen kunnen daardoor niet voor of tijdens de reis worden geanalyseerd. Reconstructie van de reizen wel, maar dat kan nu ook al, zo is gebleken.

  

Niet alleen media wakkeren angst aan bij het publiek. Vooral rechtse parlementariërs doen daar uit eigen belang aan mee. Polarisatie levert Kamerzetels op. Linkse parlementariërs zien vrijheid belemmerende maatregelen als een nederlaag, een knieval voor angst, als beleid voor een tijdelijk fenomeen.

Wanneer media en politici nu per se Anis Amri en de aanslag op de kerstmarkt in Berlijn als voorbeeld nemen om maatregelen te nemen tegen vrij reizen, is dat op zijn minst knullig.

  

Knulligheden

Knullig omdat deze terrorist door een slordigheid of met een slim doordacht dwaalspoor een van zijn zes identiteitskaarten in de bus had laten slingeren. Daarnaast had hij nog vijf 'paspoorten' op andere namen. Controles bij internationaal openbaar vervoer hadden hem door gebruik van een andere naam niet opgemerkt.

Knullig omdat voorgestelde regelingen tot het registreren van internationaal reizigersverkeer een grote onkunde en onwetendheid verraden ten opzichte van de praktische uitvoerbaarheid van de strijd tegen terrorisme. Gespecialiseerde opsporings- en inlichtingendiensten zitten niet te wachten op nog grotere hooibergen aan data. Dat is geen garantie op succes, integendeel. Te veel data vertroebelt de blik, verstoort de broodnodige accuratesse en werkt zelfs contraproductief. Het wordt op deze manier zelfs moeilijker terroristen te volgen.

Terrorisme is helaas ook een risico

Dit betekent niet dat we terrorisme moeten ‘accepteren’, maar we moeten weigeren te worden geterroriseerd. De taak van het parlement is om niet in paniek te raken wanneer een Tunesische terrorist zonder dat hij opvalt ons land met een trein of bus inkomt en verlaat. De taak van het parlement is om kritisch en rationeel te blijven denken over de andere belangen van volksvertegenwoordigers in de aanloop naar verkiezingen.

Laten we nuchter vaststellen dat terrorisme ook een risico is, dat bovendien niet erg veel voorkomt en zeker niet in Nederland. We moeten beseffen dat het vanwege onze vrijheden geen toeval is dat juist in Nederland terrorisme zo beperkt blijft.

Lot Snowden voor altijd in handen van westerse media

Dit artikel verscheen op 13 juli 2016 op de website van 

http://www.opiniestukken.nl/opiniestukken/artikel/1255/

Lot-Snowden-voor-altijd-in-handen-van-westerse-media

Lot Snowden voor altijd in handen westerse media

Westerse media hebben te weinig aandacht voor cruciale kentering in het leven van Snowden. Die zit met zichzelf in de knoop en voelt zich onbegrepen door twee dictatoriale regimes van VS en Rusland.

"Westerse media moeten aandacht geven aan Snowdens noodkreet uit Moskou: “Can you hear me now?""

Edward Snowden vreest voor de privacy van Russen, zo blijkt uit zijn commentaar op de recent afgekondigde Russische antiterrorismewet. Die wet maakt veel inbreuk op de grondrechten van burgers en geeft vergaande bevoegdheden aan de Russische Nationale Garde. Waarom laat Snowden zich zo negatief uit over de wetgeving in zijn gastland Rusland?

Criticasters menen dat de Russische overheid hem die vrijheid geeft omdat zijn rol in de propagandamachine van het FSB is uitgespeeld. Aanhangers van de Amerikaan vinden zijn reactie tegen het Russische regime getuigen van standvastigheid.

Hoe dan ook, Snowden verveelt zich, wil overduidelijk ontsnappen aan Poetin en tweet: “People ask if I fear retaliation for my criticism. I do. But it did not stop me from criticizing the @WhiteHouse, and will not stop me here”.

Poetin

De geschiedenis over westerse ex-spionnen in Moskou leert dat zij stuk voor stuk als ‘alien’ een ongelukkig en verveeld leven hebben geleden. Hun leven werd bestuurd door een controleapparaat in een Russische maatschappij, dat repressiever bleek te zijn dan dat in het land van herkomst. Nooit kon er openlijk worden gepraat over hun activiteiten in of voor Rusland. President Poetin, noch de ex-NSA-medewerker Snowden zal een sluier kunnen oplichten. Zij zullen eeuwig samen in een Nash-evenwicht balanceren op het slappe koord van de geheimzinnigheid. De vraag is of de in het vrije Westen opgegroeide Snowden deze druk aan kan?

Gezien zijn recente uitlatingen lijkt het leven van Edward Snowden zich in een cruciale fase te bevinden. Toch zal het voor Snowden letterlijk levensgevaarlijk zijn om uit balans te raken. Hij voelt zich onbegrepen door de twee dictatoriale regimes van VS en Rusland, die hij niet kan ontvluchten. Juist nu er een mogelijke conversie in het leven van de Amerikaan aanstaande lijkt, laten media persoonlijke berichtgeving achterwege en citeren slechts tweets. Trekt niemand zich het lot van deze mens aan, nu er geen nieuws meer is te verkopen over die ‘vermaledijde Amerikaanse inlichtingendiensten en hun mensonterende massasurveillance’?

Hillary Clinton

Snowden is in verwarring. De psychische druk op hem blijft toenemen. Constant heen en weer geslingerd tussen sympathisanten die Snowden prijzen willen overhandigen en regeringen die hem geen garanties willen geven dat hij niet wordt opgepakt. Een onrechtvaardigheidsgevoel maakt zich van hem meester wanneer hij hoort dat de FBI presidentskandidaat Hillary Clinton niet vervolgt voor het mogelijk lekken van gerubriceerde overheidsgegevens, terwijl hij voor decennia de gevangenis in moet.

Snowdens lot

Na jaren van ‘achtervolging’ door de media, zijn het nu de mensen en organisaties die meer ‘insider’ kennis hebben over hoe inlichtingen- en veiligheidsdiensten in de dagelijkse praktijk opereren, die Snowden op de korrel nemen. Nooit eerder voelde hij zich ‘gedwongen’ te reageren op beschuldigingen in zijn richting over een mogelijk samenwerken met de Russen. Totdat Gerhard Schindler, het hoofd van de Duitse buitenlandse inlichtingendienst, Snowden openlijk een verrader en een speelbal van de Russische Federale Veiligheidsdienst FSB noemt. Snowden reageerde fel afwijzend met een in vloeiend Duits opgestelde tweet.

Snowden staat op een tweesprong in zijn leven en wil op een of andere manier ontsnappen. Daarbij kunnen Obama en Poetin hem niet helpen en ligt Snowdens lot opnieuw en waarschijnlijk voor altijd in handen van de media. Poetin en Snowden, voor eeuwig samen in een Nash-evenwicht balancerend op het slappe koord van de geheimzinnigheid.

“Can you hear me now?”

Snowden zit vast; niet alleen fysiek gevangen in een land waarmee zijn relatie diffuus is en blijft, maar ook psychisch opgesloten, nu kennelijk de hele wereld in ‘social media’ meer over hem dan met hem praat. Wie herinnert zich niet zijn kreet uit Moskou eind september 2015: “Can you hear me now?” Hij snakt naar extra aandacht. Westerse media moeten Edward Snowden tijdig die aandacht geven.

'Journalist' Brenno de Winter misleidt Tweede Kamerleden

Brenno de Winter beweert dat de overheid wil voorkomen dat hij zijn vak uitoefent

 Media moeten minder platform geven aan misleidende columntikkers  die het mooie vak van journalist op een legendarische manier bezoedelen  

Een valse kop als "Overheid wilde journalistiek tijdens NSS voorkomen", een inhoud die zeer gekleurd, subjectief en dus journalistiek onwaardig is, en een zielig verhaal van een zich van geen kwaad bewuste egotripper.

Valse papieren

In "The Post Online" beweert Brenno de Winter dat de overheid wil voorkomen dat hij zijn vak zou uitoefenen. Zo dom is de overheid niet. Dit lijkt wel grootheidswaanzin. De gegevens die rond Z.K.H. De Winter zijn verzameld, duiden er inderdaad op dat de Nationale Politie slechts "normaal rond de tafel wil zitten met volwassen mensen" en niet met een zich als een puber gedragende Calimero, die zich steeds opnieuw met valse papieren toegang wil verschaffen tot gebouwen en terreinen waar hij niet hoort.

En ja, het meest stuitend is dat De Winter de passage opvoert waarin staat: “Deze aandachtsvestiging is in de landelijke dia-bak geplaatst. Dit met het oog op de NSS en de mogelijkheden die de betrokkene zou kunnen aangrijpen om zijn vak uit te oefenen.”

Met deze passage manipuleert De Winter zelfs Tweede Kamerleden met het doel zijn gedachtegang kritiekloos te volgen en zelfs te willen doen geloven dat hij als een onschuldige kleuter slachtoffer is van 'de Firma Opstelten' noemt.

Het is vooral schrikbarend te constateren dat de D'66 enSP Kamerleden Gerard Schouw en Ronald van Raak niet langer zelfstandig nadenken en automatisch oordelen dat hier sprake is van een ‘inbreuk op de persvrijheid’. Dat is het aller-trieste resultaat van deze gotspe.

Beetje grootheidswaanzin

Foute boel. De Winter verzwijgt de aanleiding voor de Nederlandse overheid om deze (toegegeven) wat knullig opgeschreven passage te noteren. Wat duidelijk is, zelfs voor De Winter zelf, is dat "de mogelijkheden die de betrokkenen zou kunnen aangrijpen" niet slaan op de angst dat er artikelen of columns zouden worden getikt.

Dat er beveiliging zou zijn rondom de NSS, was/is voor iedereen begrijpelijk. Dat er aanwijzingen voor de beveiliging moesten worden opgesteld, is voor iedereen duidelijk. Dat voorkomen moest worden dat personen zich onrechtmatig toegang zouden proberen te verschaffen is ook voor iedereen duidelijk.

Dat de naam "Brenno de Winter" circuleerde is ook voor De Winter zelf duidelijk, maar hij verrekt te vertellen waarom de beveiligers van politie en KMar hun plicht deden.

De Winter is gevallen in de kuil die hij voor zichzelf heeft gegraven en staat nu als een verongelijkte kleuter om zijn 'moeder' Laurens Verhagen te roepen.

Verder is het knullig dat De Winter niet begrijpt dat het stuk waarin hij kan lezen "dat hij in Den Haag achter een laptop op een bankje zit" een rookgordijn is. Een beetje grootheidswaanzin?

Brenno tegen zichzelf beschermen

Gelukkig heb ook ik het recht mijn mening te uiten zonder de inmenging van enig openbaar gezag. Voor De Winter geldt echter dat zijn mening ernstig gekleurd, eenzijdig en zelfs misleidend is. Signaleringen over de aanwezigheid van De Winter komen van zeer oplettende ambtenaren, die er eigenlijk slechts op uit zijn om De Winter tegen zichzelf te beschermen, totdat hij zelf begrijpt dat hij geen gebruik kan blijven maken van niet correcte identiteitspapieren om onder valse voorwendselen voor hem verboden plaatsen, verboden terreinen en gebouwen te bezoeken.

Hij probeert op slinkse wijze politiebureaus, het kantoor van de AIVD in Zoetermeer en andere beveiligde objecten binnen te komen. Dat staat in de rapporten. Dat is er aan de hand!

Columntikker bezoedelt het mooie vak van journalist

De Winter overtreedt stelselmatig de wet en is dus een recidivist. Maar dat verzwijgt De Winter in zijn eigen column, bespreekt het niet, is in ieder geval niet zelfkritisch en denkt bovendien dat zijn lezers te dom zijn om zelf nuances in zijn verhalen te kunnen aanbrengen.

Het is volstrekt logisch dat vanuit veiligheidsoverwegingen aandacht wordt besteed aan personen als De Winter die met gebruikmaking van valse identiteiten verboden plaatsen willen bezoeken.

Het zou De Winter sieren dat toe te geven in plaats van dat hij met grote regelmaat probeert de Nederlandse overheid, zijn lezers en Tweede Kamerleden te misleiden.En het zou DE journalistiek sieren minder platform te geven aan opportunistische columntikkers, die het mooie vak van journalist op een legendarische manier bezoedelen.