Volgens
Volkskrant-journalist Raoul du Pré (5 januari 2017) neemt het maatschappelijk
draagvlak voor vrij verkeer van mensen af. Dat zou gebeuren onder druk van
populistische politieke groeperingen in Frankrijk, Duitsland en Nederland.
Volksvertegenwoordigers
verliezen strijd tegen terrorisme
Het
theater van de angst is in zijn gehele omvang tot ontplooiing gekomen en
belemmert binnenkort niet alleen het reizen door Europa, maar bedreigt ook het
vrije denken. De terrorist heeft niet gewonnen, maar wij hebben verloren; murw
geslagen, zonder enig spoor van veerkracht noch verzet. Met verkiezingen in
aantocht zijn politici ten einde raad, knock-out en niet in staat burgers een
goed voorbeeld te geven of hen op sleeptouw te nemen naar een positieve
grondhouding. Volksvertegenwoordigers geven in jaren opgebouwde vrijheden,
waarden en normen op, in hun verloren strijd tegen terrorismedreigingen.
Terrorisme loont.
Terroristen proberen
hun politieke doeleinden te verwezenlijken door het zaaien van angst. Wanneer
politici die angst voeden met de bedoeling de bevolking te mobiliseren, speelt
dat terroristen in de kaart. Een doeltreffende aanpak van terrorisme is
dus niet het sluiten van grenzen of het controleren van bus- of treinkaartjes.
Je vergroot slechts de angst. Je sluit je op in een gebarricadeerd land,
waardoor niet alleen jouw blik op de wereld maar ook op de werkelijkheid
vertroebelt.
Alleen die
‘terreurbanken’ zijn er niet
Een ‘Passenger
Name Record-wet’ zou de oplossing moeten brengen, zegt Du Pré.
Alle internationale vervoermaatschappijen worden verplicht
passagiersgegevens te noteren. Met veel belastinggeld moet er een speciale
dienst komen die deze gegevens naast de internationale terreurdatabanken
legt. Alleen die 'terreurbanken' zijn er niet. De hoeveelheid data die dit
nieuwe registratiesysteem zou opleveren kan bovendien niet worden
verwerkt. Reizen van verdachte personen kunnen daardoor niet voor of
tijdens de reis worden geanalyseerd. Reconstructie van de reizen wel, maar dat
kan nu ook al, zo is gebleken.
Niet
alleen media wakkeren angst aan bij het publiek. Vooral rechtse parlementariërs
doen daar uit eigen belang aan mee. Polarisatie levert Kamerzetels op.
Linkse parlementariërs zien vrijheid belemmerende maatregelen als een
nederlaag, een knieval voor angst, als beleid voor een tijdelijk fenomeen.
Wanneer
media en politici nu per se Anis Amri en de aanslag op de kerstmarkt in Berlijn
als voorbeeld nemen om maatregelen te nemen tegen vrij reizen, is dat
op zijn minst knullig.
Knulligheden
Knullig
omdat deze terrorist door een slordigheid of met een slim doordacht dwaalspoor
een van zijn zes identiteitskaarten in de bus had laten slingeren. Daarnaast
had hij nog vijf 'paspoorten' op andere namen. Controles bij internationaal
openbaar vervoer hadden hem door gebruik van een andere naam niet opgemerkt.
Knullig
omdat voorgestelde regelingen tot het registreren van internationaal
reizigersverkeer een grote onkunde en onwetendheid verraden ten opzichte van de
praktische uitvoerbaarheid van de strijd tegen terrorisme. Gespecialiseerde
opsporings- en inlichtingendiensten zitten niet te wachten op nog grotere
hooibergen aan data. Dat is geen garantie op succes, integendeel. Te veel data
vertroebelt de blik, verstoort de broodnodige accuratesse en werkt zelfs
contraproductief. Het wordt op deze manier zelfs moeilijker terroristen te
volgen.
Terrorisme is
helaas ook een risico
Dit
betekent niet dat we terrorisme moeten ‘accepteren’, maar we moeten weigeren te
worden geterroriseerd. De taak van het parlement is om niet in paniek te raken
wanneer een Tunesische terrorist zonder dat hij opvalt ons land met een trein
of bus inkomt en verlaat. De taak van het parlement is om kritisch en rationeel
te blijven denken over de andere belangen van volksvertegenwoordigers in de
aanloop naar verkiezingen.
Laten we nuchter
vaststellen dat terrorisme ook een risico is, dat bovendien niet erg veel voorkomt en zeker niet in Nederland. We moeten beseffen dat het vanwege onze
vrijheden geen toeval is dat juist in Nederland terrorisme zo beperkt blijft.