Vals Israëlisch spel?

De tredmolen van de geschiedenis

Israël bang in tredmolen

Een column van Gershon Baskin in de New York Times. Baskin is medevoorzitter van het Israel Palestine Center for Research and Information, columnist van The Jerusalem Post en initiatiefnemer van en onderhandelaar tijdens geheime onderhandelingen.

Ahmed Jaabari geliquideerd

In zijn column schrijft Gershon Baskin dat Ahmed Jaabari, het hoofd van de militaire tak van Hamas en verantwoordelijk voor de ontvoering van de Israëlische soldaat Gilad Shalit, door Israëlische raketten is geliquideerd. 
Israël vindt dat het doel van de huidige disproportionele aanvallen op Gaza zo'n afschrikwekkende werking moeten hebben, dat er geen raketten meer op Israël worden afgevuurd. Onzin? Omdat de geschiedenis - het belangrijkste woord in Israël - leert dat Hamas niet zal ophouden zolang er geen wapenstilstand is? De morgen dat hij werd geliquideerd had Jaabari van Israël (middels de Egyptenaren) net een voorstel ontvangen voor een langdurig staakt-het-vuren. Als Jaabari niet was verhinderd tijdig te kunnen instemmen met het voorstel, dan was een nieuwe ronde van geweld voorkomen. Had hij geweigerd, dan was Israël waarschijnlijk op een soortgelijke wijze in de aanval gegaan als ze nu toch heeft gedaan.

Vals Israëlisch spel?

Je weet bijna zeker dat de Israëlische geheime dienst, de Mossad, ontdekte dat er een terroristische aanval vanuit Gaza dreigde en dat het leger preventief luchtaanvallen uitvoerde. Dus Israël is de echte agressor terwijl het land steeds opnieuw stelt dat het geen keuze heeft. Een land mag en moet zich weliswaar verdedigen, maar het is inderdaad de vraag of er geen andere middelen mogelijk zijn. Want, zo schrijft Gershon Baskin in de New York Times, Israël heeft 'het doelgericht doden', invasies, drones, F-16's, economische blokkades en politieke boycots  (tevergeefs) uitgeprobeerd, behalve het sluiten van een overeenkomst. Israëliërs die niet beter weten dan dat het doel (niet verzuipen in de Middellandse Zee) alle middelen heiligt, zijn zelfs bereid te sterven door Israël uitgelokt vijandig vuur. Het gaat hier om op christelijke sentimenten gerichte en geprovoceerde, zo niet uitgelokt geweld. Uitgelokt? Of is het soms toeval dat gewelddadige confrontaties  nagenoeg altijd (lees de geschiedenis er maar op na) oplaaien op die momenten dat de Palestijnen bij de VN op de agenda staan?

Timmermans: "Geen juridische bezwaren voor Palestijnse staat"

De Israëlische propagandamachine - zal wel een onderdeel zijn van de geheime diensten - werkt nog steeds . De Israëlische lobby werkt ook in Nederland, bij de VVD/PvdA en in het sterk geïnfiltreerde Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken. Is het toeval dat draaikont Frans Timmermans, minister van Buitenlandse Zaken in Nederland, vindt dat een erkenning van de Palestijnse Autoriteit als staat door de Verenigde Naties ‘ontijdig en onverstandig’ is. Er zijn volgens Nederland in het geheel geen juridische bezwaren, stelt de in zeer korte tijd gebrainswahte Timmermans, maar een eigen, gedurfde, mening hebben helaas ook de PvdA-ministers en de vicepremier niet meer.

Israëlische lobby in Nederlands kabinet

Conclusie?

Het gaat Israël kennelijk niet om Ahmed Jaabari, niet om Hamas en niet om de VN. Soms twijfelt ook de Israëlische regering aan de steun in de wereld van landen met een joods/christelijke traditie. Een reden om de propagandamachine te laten draaien, sentimenten uit te lokken en om bevriende regeringen te beïnvloeden. Hierin is Israël erg goed, praten met landen die het toch al met de Israëlische politiek eens zijn. Het ontbreekt Israël echter aan overtuigings- en overredingskracht wanneer anderen het op voorhand met ze oneens zijn. Daar zou toch een uitdaging moeten liggen? Israël schijnt niet uit te zijn op een langdurig staakt-het-vuren.

Israël zit bangig vast in de tredmolen die ze anderen misgunt; zijn geschiedenis.